11 inspirujących historii fotograficznych znanych fotoreporterów

Aktualności Mar 15, 2024

Czytaj | Uwielbiany przez: 1414

Fotograf. Lubię nazywać to ramą wspomnień. Od dobrego do złego, każde zdjęcie jest dostępne w ramce. Jeśli masz aparat, przejrzyj to. Na pewno będziesz mieć piękne wspomnienia. Ale jeśli należysz do pokolenia Z, jestem pewien, że poddałeś się ciągłemu klikaniu zdjęć. Wszędzie znajdziesz wspomnienia. To niesamowite, jak o tym myślę. Ale czy wiesz, że istnieją historyczne zdjęcia znanych fotoreporterów, które zaznaczyły jego ślady?

Jest wiele obrazów, które odegrały ogromną rolę w tworzeniu historii. Ale bardzo niewiele z nich wywarło wpływ na procesy myślowe ludzi. Cała zasługa należy się utalentowanym i bohaterskim fotoreporterom. Porozmawiajmy o niektórych z największych i znanych fotoreporterów wszechczasów.

Czym jest dziennikarstwo?

Dziennikarstwo to zbieranie wiadomości, przygotowywanie ich do dystrybucji i wreszcie dystrybucja wśród idealnej publiczności. Zadaniem dziennikarza jest wychwytywanie autentycznych wiadomości i rozpowszechnianie ich wśród docelowej społeczności. Zadaniem dziennikarza jest zebranie informacji, które może przeanalizować i przekazanie ich odbiorcom.

Czym jest dziennikarstwo fotograficzne?

Czym jest fotoreportaż, czym jest dziennikarstwo za pomocą zdjęć. Opowiadanie historii za pomocą zdjęć to dzieło fotoreportażu. Dziennikarstwo polega na opowiadaniu historii za pomocą papieru i atramentu. Kiedy praca jest wykonywana przy użyciu aparatu, staje się ona fotoreportażem, a ta sama praca staje się dziennikarstwem telewizyjnym, gdy jest wykonywana z użyciem filmów, a nie zdjęć.

Znani fotoreporterzy

Z dzisiejszą datą jesteśmy o 1 krok od uzyskania jakiejkolwiek informacji, której pragniemy. Dziennikarstwo! Możemy pobierać wiadomości i aktualizacje z Facebooka, YouTube i innych platform społecznościowych. Ponieważ obecnie każdy ma aparat, nie jest trudno uzyskać natychmiastowe informacje. Jednak w dawnych czasach natychmiastowe uzyskanie informacji nie było łatwe. Czasami ludzie musieli nawet ryzykować życie, aby uzyskać ekskluzywne wiadomości. Porozmawiajmy o bohaterskich fotoreporterach.

1. Henri Cartier Bresson

Henri Cartier Bresson urodził się w Cantaloup-en-Brie w Seine-et-Marne we Francji. Uczęszczał do szkoły pod Paryżem. Jego fotografia zapewniła mu wyjątkową pozycję na polu fotografii. Jego pierwsza wystawa odbyła się w Julien Levy Gallery w Nowym Jorku. Był tak utalentowany w swojej fotografii, że jego fotografie potrafią ukazać historie ukryte pod pozorem. Ten talent zapewnił mu długą karierę w fotografii. W ramach swojej kariery fotograficznej dużo podróżował i podkreślał kilka wspaniałych wydarzeń.

W 1933 roku podróżując po Sewilli w Hiszpanii, natknął się na zrujnowany budynek. Zwykle pozostałości budynku nie są zbyt przyjemnym miejscem do spędzania czasu. Ale znalazł kilka dzieci, które były szczęśliwe, że znalazły miejsce, w którym mogły się bawić. Pomimo sytuacji budynku chętnie grali. Henri Cartier Bresson uchwycił szczęście w ramowej formie, co również uczyniło zdjęcie wyjątkowym, ponieważ zapewnia widzom nowy punkt widzenia.

2. Dorota Lange

Dorothea Lange urodziła się w Hoboken w stanie New Jersey. W wieku siedmiu lat zachorowała na polio, w wyniku czego jej prawa noga stała się trwale słaba i nie mogła utrzymać ciężaru. Ukończyła szkołę w Nowym Jorku. Już wtedy była zdecydowana, że ​​zostanie fotografką, mimo że nie miała wtedy aparatu. następnie studiowała fotografię na Uniwersytecie Columbia. Lange słynie z pracy wykonanej w 1933 roku w czasach Wielkiego Kryzysu, kiedy wielu ludzi było bez pracy, a wielu straciło rodziny i dom.

W czasach kryzysu, kiedy wiele osób straciło pracę i walczyło o minimum, Dorothea Lange natknęła się na „OBÓZ PEA-PICKERs CAMP” w Kalifornii na początku marca 1936 roku. Tam bieda osiągnęła swój szczyt. Dorothea widziała tam matkę z 7 dziećmi. Nazywała się Florence Owens Thompson. Florencja miała wtedy 32 lata. Była migrantką i wraz z dziećmi walczyła z głodem. W związku z tym wydarzeniem Dorothea powiedziała: „Powiedziała, że ​​żywili się mrożonymi warzywami z pobliskiego pola i ptakami zabitymi przez dzieci”. Dorothea zrobiła kilka zdjęć, ale to jedno wstało, ponieważ walka matki była wizualnie wyraźna i można ją było zobaczyć na tym zdjęciu.

3. Małgorzata Bourke Biała

Margaret Bourke-White urodziła się 14 czerwca 1904 r. Była amerykańską fotografką, a także fotografką dokumentalną, słynącą z radzieckiego przemysłu podczas pierwszych zdjęć planu pięcioletniego Sowietów. Była pierwszą cudzoziemką, która relacjonowała ten dokument. Jej zdjęcia odbiły się tak dużą popularnością, że zajęły miejsce okładki pierwszego numeru magazynu Life. Później służyła także za życie w wojnie koreańskiej.

Ciekawostką jest to, że ten obraz Mahatmy Gandhiego jest dość znany i prawdopodobnie każdy z nas widział go już choć raz. Ale to zdjęcie nie było dziełem sztuki w chwili jego zrobienia. Została opublikowana po dość długim czasie. Nawet wtedy nie przykuł uwagi publiczności, gdyż został zrealizowany w niewielkim formacie w magazynie. Ale w 1948 roku, po zabójstwie Gandhiego, zdjęcie zwróciło uwagę opinii publicznej. Na wielu stronach Life's zdjęcie zostało wykorzystane do złożenia hołdu MK Gandhiemu. Wkrótce obraz stał się jednym z najsłynniejszych obrazów wszechczasów.

4. Robert Capa

Robert był znanym fotografem, który słynął z dokumentowania wojen. W swojej karierze brał udział w sumie w 5 wojnach. Omówił hiszpańską wojnę domową, drugą wojnę chińsko-japońską, II wojnę światową w Europie, wojnę arabsko-izraelską 1948 r. i pierwszą wojnę indochińską. Jego obrazy wyznaczają granicę pomiędzy życiem a śmiercią. Zginął nawet bohaterską śmiercią, trzymając aparat w dłoni i robiąc zdjęcia podczas pierwszej wojny indochińskiej w 1954 roku.

To zdjęcie wykonał Robert Capa w 1948 roku w Izraelu. Zdjęcie zostało zrobione, gdy Capa przybył, aby być świadkiem i sfotografować sytuację po ogłoszeniu państwa i wojnie o niepodległość. Po wojnie Capa nadal odwiedzał obozy Izraela, aby dokumentować fale imigracji. Tranzyty, które miały miejsce po wojnie. Niepewność stojąca przed nowym narodem żydowskim.

5.Nick Ut

Huỳnh Công Út, znany również jako Nick Ut, to wietnamsko-amerykański fotoreporter. Już w wieku 16 lat pracował dla Associated Press, znanej również jako AP w Los Angeles. W swojej karierze zawodowej zdobył wiele nagród. Otrzymał nagrodę Pulitzera za fotografię Spot News w 1973 r. oraz Zdjęcie Roku World Press w 1973 r. Obie nagrody zdobył za zdjęcie „Terror wojny”. Historii nie może zmienić jedna osoba. Konieczne jest zaangażowanie więcej niż jednej osoby. Fotografowie odgrywają kluczową rolę w zmienianiu historii. Nick Ut jest jednym z nich.

Wielokrotnie nagradzane zdjęcie Nicka Uta „Terror wojny” jest również znane jako „Napalmowa dziewczyna'. Podczas wojny Nick pojechał tam, aby zrobić zdjęcia uchodźcom i zaplanować zrzut z samolotów. W momencie, gdy bomba eksplodowała wszędzie, mieszkańcy wioski uciekli i ukryli się w świątyniach, aby się uratować.

Nagle samolot zrzucił w tym rejonie bombę napalmową. Ludzie zostali trafieni bombą i uciekali stamtąd, będąc trafieni bombami. Matki opiekowały się poparzonymi dziećmi. W tym momencie Nick zobaczył grupę przerażonych dzieci biegających i krzyczących ze strachu.

Wśród nich była naga 9-letnia dziewczynka o imieniu Phan Thị Kim Phúc. Spaliła się. jej skóra odpadała. Nick odłożył aparat, przyniósł dziewczynce wodę i zabrał ją wraz z innymi dziećmi do szpitala. Była tak poparzona, że ​​w szpitalu powiedziano, że nie da się jej uratować. Doznała poparzeń trzeciego stopnia. trzydzieści procent jej ciała zostało spalonych. Nick zabrał ją więc do amerykańskiego szpitala, gdzie uratowali jej życie.

6.Steve McCurry

Steve McCurry to amerykański fotoreporter urodzony 24 lutego 1950 roku w Filadelfii w Pensylwanii. Chciał studiować operatorstwo i reżyserię filmową, ale ostatecznie uzyskał dyplom ze sztuk teatralnych. Ale jego kariera nabrała rozpędu, kiedy przebrał się w afgański strój. Ryzykował życie dla fotoreportażu. Tuż przed inwazją sowiecką przekroczył granicę pakistańską i wkroczył na kontrolowane przez rebeliantów tereny Afganistanu. Jego kliknięte zdjęcia zostały opublikowane przez The New York Times, Times i Paris Match. Zdobył także Złoty medal Roberta Capy za wybitne fotoreportaże zagraniczne.

Dziewczyna na zdjęciu „Afghan Girl” tak Szarbat Guła. Była uchodźczynią afgańską przebywającą w Pakistanie w czasie wojny radziecko-afgańskiej. Zdjęcie zostało zrobione w pobliżu pakistańskiego miasta Peszawar. W czerwcu 1985 roku trafiło na okładkę „National Geographic”. W chwili robienia zdjęcia miała 12 lat. Jednak do 2002 roku nie udało się jej zidentyfikować. Chociaż McCurry kilkakrotnie próbował odnaleźć słynną nieznaną dziewczynę, nie udało mu się to. W końcu w 2002 roku zespół National Geographic odnalazł ją w Afganistanie. Po wojnie wróciła do rodzinnego miasta.

7.Kevin Carter

Kevin Carter był fotoreporterem rebeliantów w Republice Południowej Afryki, a także członkiem klubu Bang-Bang. Mały akapit to za mało, żeby o nim mówić. Dorastał w rodzinie z klasy średniej, a większość jego sąsiadów była biała. Dorastał w miejscu, z którego czarni nielegalnie wyjeżdżali. Widział dyskryminację, która często zdarza się czarnym ludziom. W 1980 roku w restauracji był świadkiem znieważenia czarnego kelnera i stanął w jego obronie, co doprowadziło do pobicia go przez pozostałych żołnierzy. Popełnił samobójstwo zaledwie cztery miesiące po otrzymaniu nagrody Pulitzera za fotografię fabularną. Otruł się na śmierć.

To zdjęcie jest znane jako „Sęp i mała dziewczynka'. To wspaniałe zdjęcie uczyniło Kevina popularnym i uczyniło z niego jednego z najwybitniejszych fotoreporterów na świecie. To zdjęcie przyniosło mu nagrodę Pulitzera w kategorii fotografia fabularna. Niestety, jest to ten sam obraz, który igrał ze zdrowiem psychicznym Kevina i zakończył się tym, że Kevin odebrał sobie życie. To zdjęcie zrobił w Sudanie. Mała dziewczynka głoduje i próbuje znaleźć pożywienie, podczas gdy Sęp czeka na jej śmierć, aby uczynić ją swoim pożywieniem. Ten obraz może natychmiast złamać serce każdego. Ta historia nawet mnie wzruszyła.

8. Stephanie Sinclair

Stephanie Sinclair urodziła się w Miami na Florydzie. Najbardziej znana jest z serii zdjęć „Too Young to Wed”. Pokazał małżeństwa dzieci w ponad 50 krajach świata. Projekt ten zajął jej 15 lat pracy w Afganistanie, Nepalu, Etiopii, Indiach, Jemenie, Gwatemali i Nigerii. W 2012 roku wraz z Jessicą Dimmock nakręciła film dokumentalny na ten sam temat. Przedstawiały etiopską dziewczynę, która wyszła za mąż w wieku 11 lat.

Powyższe zdjęcie zostało zrobione przez Stephanie Sinclair i przedstawia dwie młode panny młode. Przebywają z mężami na obszarach wiejskich w Jemenie. Dziewczyna stojąca z tyłu w różowej sukience to Tahani. Ma 2 lat i stoi ze swoim 8-letnim mężem Majedem. Na pierwszej linii dziewczynka w zielonej sukience też ma 27 lat. Jest także młodą panną młodą i stoi ze swoim 8-letnim mężem Sultanem. Czy możesz sobie wyobrazić scenariusz Jemenu i innych krajów, które nadal zezwalają na małżeństwa dzieci lub milczą w tej sprawie? To zdjęcie zasłynęło nie tylko ze względu na tło, ale także pozycję stojącą i kontakt wzrokowy, jaki nawiązuje z aparatem. Stephine musiała ich przekonać, żeby zrobili takie zdjęcie. Czapki z głów przed nią.

9. Rena Effendi

Rena Effendi urodziła się w Baku w Azerbejdżanie. Jest światowej sławy turecką fotoreporterką, która koncentruje się na różnych aspektach sprawiedliwości społecznej, konfliktów i środowiska. Rena udokumentowała, jak wielomiliardowy projekt wpłynął na zubożałych rybaków, rolników i innych obywateli.

To zdjęcie zostało zrobione w 2006 roku przez Renę w Khinalugs. Pokazuje piękną rodzinę. Historia stojąca za tym zdjęciem jest zupełnie inna. W Chinalugs miała zostać zbudowana droga. Rena pojechała tam tuż przed planowaną budową drogi w 2006 roku. Wtedy zrobiła to zdjęcie rodzinne. Potem wróciła w 2009 roku. Potem zrobiła jeszcze kilka zdjęć domów w Khinalugs. Na tych zdjęciach skupia się na codziennych czynnościach życia na wsi.

10. Eddie Adams

Edward Thomas Adams był amerykańskim fotoreporterem znanym ze swoich fotografii związanych z doraźną egzekucją Nguyễna Văna Léma. Urodził się 12 czerwca 1933 roku w Pensylwanii. Zdobył także nagrodę Pulitzera za fotografię Spot News w 1969 roku. Za to samo zdjęcie zdobył także nagrodę World Press Photo.

To bardzo znane zdjęcie „Podsumowanie egzekucji Nguyễna Văna Léma'. Na pierwszy rzut oka zdjęcie może wydawać się egzekucją niewinnego człowieka. Ale sprawa jest zupełnie odwrotna. Ten obraz może być doskonałym przykładem tego, jak zdjęcie może kłamać. Jak można manipulować obrazem za pomocą czyjegoś mózgu.

Zdjęcie wygląda, jakby zostało zrobione podczas wojny w Wietnamie. Generał brutalnie zabija niewinnego człowieka w imię wojny. Na twarzy mężczyzny wyraźnie widać było strach przed śmiercią. A to zdjęcie pomaga również zakończyć wojnę w Wietnamie. W pewnym stopniu wpłynęło to na przebieg wojny. Ale prawdziwa historia obrazu, który Adams opowiedział mediom, była dokładnym przeciwieństwem tego, na co patrzymy.

Człowiekiem, na którym przeprowadza się egzekucję, jest Nguyễn Văn Lém. Był Con Viet. Był przywódcą szwadronu śmierci Viet Congu. Zabijał funkcjonariuszy południowowietnamskiej policji narodowej i ich rodziny. Tego konkretnego dnia został złapany na gorącym uczynku. Był znany jako Kapitan Bay Lop. Generał dywizji Nguyen Ngoc Loan złapał Lema i wkrótce został stracony za swoje zbrodnie.

Tutaj ta historia mogła się zakończyć. Ale to nie koniec. Zdjęcie stało się wirusowe. Ale nie kryje się za tym prawdziwa historia. Później Eddie Adams również powiedział, że żałuje, że nie zrobił tego zdjęcia. Nie wiedział też wtedy, co uchwycił, dopóki nie zostało to wywołane. Generał musiał przejść przez wiele strasznych sytuacji ze względu na zdjęcie. Odmówiono mu leczenia, zmuszono go do przejścia na emeryturę, którą otworzył po karierze oficerskiej, i był zaniedbywany przez społeczeństwo. Nawet Eddie Adams żałuje, że zrobił to zdjęcie.

Powiedział: „Generał zabił Viet Cong; Zabiłem generała kamerą. Jednak zdjęcia są najpotężniejszą bronią na świecie. Ludzie im wierzą; ale zdjęcia kłamią, nawet bez manipulacji. Są to tylko półprawdy. Fotografia nie mówiła: „Co byś zrobił, gdybyś był generałem w tym czasie i miejscu, w ten upalny dzień i złapałbyś tak zwanego złego faceta po tym, jak zdmuchnął jednego, dwóch lub trzech amerykańskich żołnierzy ?”

11. Gordona Parksa

Gordon Parks urodził się 30 listopada 1912 roku. Jego pełne imię i nazwisko brzmiało Gordon Roger Alexander Buchanan Parks. Był amerykańskim fotoreporterem, a także kompozytorem, autorem i reżyserem filmowym. Dokumentował życie Afroamerykanów w Ameryce. Opierały się one głównie na konkretnej kwestii praw obywatelskich. Znany jest także jako pierwszy czarnoskóry amerykański reżyser, który reżyserował filmy w Hollywood. Jednak najbardziej znany jest ze swojego kultowego zdjęcia biednych Amerykanów z lat czterdziestych XX wieku.

Dla Parks kamera była bronią w walce z dyskryminacją Afroamerykanów, która miała miejsce w Ameryce. To zdjęcie nazywa się także Rajdem Harlemu. To zdjęcie zostało zrobione 60 lat temu. Zostało zrobione w 1963 roku w przeważnie czarnej dzielnicy Nowego Jorku. Prawdopodobnie miało to miejsce w czasie protestów na rzecz praw obywatelskich w USA.

Wnioski

Znani fotoreporterzy mają moc wpływania na ludzi swoimi dziełami sztuki. Widać, że wszyscy wyżej wymienieni fotoreporterzy są niezwykle utalentowani w swoich tematach. Ich zdjęcia były tak mocne, że wygłaszały odważne oświadczenia przed opinią publiczną i stawiały się w sytuacji, w której mogły mieć wpływ na społeczeństwo. Fotografia magazynu Life zawiera większość powyższych zdjęć w pierwszej kolejności.

Jeśli chcesz, aby Twoje zdjęcie było idealne jak profesjonalista, możesz skorzystać z pomocy edycja zdjęć i retusz zdjęć. Edycja i retusz zdjęć nie są aż tak wielkim problemem, jeśli zrobisz to prawidłowo. Ale jeśli boisz się zrobić to sam, możesz zapukać Color Clipping, kiedy tylko chcesz.

FAQ

Aktualizacja

Udostępnij:

Scenariusz

Anikę Wahab

Cześć, tu Anika, dyrektor ds. treści z Color Clipping Ltd z oddaniem w prostszy sposób wnosząc moje umiejętności i wiedzę. Ucz się i rozwijaj razem z nami.